خورشید نهان در پشت ابرهای گران گناه
حضرت ولی عصر(عج) راه رهایی از حجاب غیبت را بارها در توقیعات و فرمایشات خود به ما نشان دادهاند؛ چنانچه در یکی از توقیعات شریف خود به شیخ مفید(ره) چنین مکتوب میفرماید: «لو أنَّ أشياعنا وفّقهم الله لطاعته، على اجتماع من القلوب في الوفاء بالعهد عليهم، لمّا تأخّر عنهم اليُمْن بلقائنا ولتعجَّلت لهم السَّعادةُ بمشاهدتنا على حق المعرفة وصدقها منهم بنا. فما يحبسنا عنهم إلاّ ما يتَّصل بنامها نكرهُه ولا نؤثره عنهم» اگر شیعیان ما ـ که خداوند آنان را به اطاعت خود موفّق بدارد ـ در وفای به عهدی که بر گردن آنان بود، یکدل و یکصدا بودند، هرگز یمن دیدار ما از آنان به تأخیر نمیافتاد و سعادت دیدار ما با شناخت حقیقی جلو میافتاد. ما را از آنان حبس نمیکند، جز آنچه از اعمال ناپسند آنان به ما میرسد، که ما چنین اعمالی را از آنان انتظار نداشتیم. (احتجاج/ج2/ص325) لذا آن امام غریب و غائب از نظر، دومین قدم در مسیر ظهور شریفش و دیدار جمال مبارکش را بعد از اتحاد و همدلی شیعیان، ترک گناه معرفی میفرمایند و به صراحت تصریح مینمایند که اگر شیعیان به عهدی که بر گردن دارند به صورت کامل عمل نمایند هرگز یُمن دیدار جمال نورانیاش به تأخیر نمیافتاد و شیعیان و سایر موجودات در محضرش در آرامش و آسایش به سر میبرند. ولی حضرت به همین مقدار اکتفا نفرموده و با بیانی دقیقتر و رساتر اضافه میفرمایند که سبب حبس آن یوسف زهرا(ع) در زندان ظلمانی غیبت، گناهان و اعمال ناپسند ماست.
همچنین آن امام منتظَر و منتظِر، خطاب به علی بن مهزیار میفرمایند: «يابن المازيار! أبي أبو محمّد عَهِدَ إليَّ أن لا أُجاوِرَ قوماً غضب الله عليهم» (بحار/ج52/ص12) ای پسر مهزیار! پدرم ابو محمد (امام حسن عسکری(ع) ) با من پیمان بسته که با قومی که خداوند به آنان غضب کرده مجاورت نکنم، و چه کسی سزاوارتر از گناهکاران به غضب الاهی است؟! این مطلب را همۀ کسانی که توفیق زیارت و همنشینی گل نرگس را یافتهاند درک نموده و به دیگران تذکر دادهاند، مانند گفتار خادم حضرت به علی بن مهزیار آن هنگامی که سعادت او را یار میشود تا به پیشگاه جان جانان، مهر تابان، کعبهی مشتاقان و قبلهی عاشقان باز یابد. جوانی که از سوی حضرت مأمور بود او را به محضر مولای عالمیان برساند، از او پرسید چه میخواهی؟! علی بن مهزیار پاسخ داد: «الامام المحجوب عن العالَم» آن امام پوشیده شده از جهانیان را میخواهم.
آن جوان خادم در جواب گفت: «ما هو محجوب عنكم ولكن حجبه سوء اعمالكم» او از شما پوشیده نشده است، این اعمال زشت شماست که او را از شما پوشانیده است. (جنة المأوى محدث نورى/ص148) لذا مهمترین عامل محرومیت امت از حضور حجت خدا در میان آنان، ارتکاب معاصی است. به همین دلیل از همان ابتدا وجود مبارک امیرالمؤمنین(ع) در بیانی شفاف راز محرومیت از حضور امام معصوم(ع) را هشدار دادهاند و فرمودهاند: «واعلموا أنّ الأرض لا تخلوا من حجة الله عزّوجلّ، ولكنّ الله سيعمى خلقه عنها بظلمهم وجورهم وإسرافهم على أَنفسهم» (الغيبة نعمانى/ص141) بدانید که زمین هرگز از حجّت خدای عزّوجلّ خالی نمیشود، لکن خداوند آفریدههایش را به دلیل جور، ستم و اسراف بر خودشان از دیدار حجت خدا نابینا میکند.
بنابراین امام، خورشید فروزانی است که هر لحظه نور افشانی میکند، ولی فقط کسانی از این انوار بیکران بهره میبرند که از او پیروی کرده و بین خود و این انوار درخشان با گناهان خود سد ایجاد نکنند؛ لذا اگر مردم نخواهند از نور امام استفاده کنند، امام در پشت پردۀ غیبت باقی میماند و همگان از ارتباط مستقیم محروم میشوند؛ پس همۀ ما مکلّفیم با ترک گناه دل داغدار منتقم زهرا(ع) را شاد نماییم و مقدمات ظهورش را فراهم سازیم و در این مسیر هرچه بیشتر سعی و تلاش کنیم و سرعت وافر داشته باشیم؛ زیرا که علّت بقای عالم مهدی فاطمه(عج) در توقیع دیگری به شیخ مفید(ره) این چنین مرقوم فرمودند: «فليعمل كلُّ امرئ منكم ما يقرب به من محبّتنا وليتجنّب ما يدنيه من كراهيتنا وسخطنا، فإنّ امرءاً بغتة فجأة حين لا تنفعه توبه ولا ينجيه من عقابنا ندم على حوبه» (احتجاج/ج2/ص323) پس سعی کنید اعمال و رفتار شما به گونهای باشد که شما را با ما و محبت ما عجین گرداند و از گناهانی که موجبات نارضایتی ما را فراهم میکند بترسید و دوری کنید، چرا که امر ظهور و قیام ما به طور ناگهانی فرا میرسد و در آن هنگام توبه فایده و اثری ندارد و پشیمانی دیگر سودی نخواهد داشت.
بنابراین باید با پاکی و دوری از گناه مقدمات ظهور را فراهم نموده، خود را برای ظهور آماده کنیم.
منبع : نشريه امام شناسي ، شماره 32
منبع سایت:پایگاه تخصصی مجمع جهانی شیعه شناسی
|